28-09 j.l. hebben onze Bevers de Veluwerally met succes gevaren.
Op een heiige ochtend die zich later zou ontpoppen tot een optimale vaardag, werd vertrokken vanuit Lathum.
Een half uur later dan 7:30 peddelden zo’n 64 vaarders hun eerste van de 100 kilometer in het mistige landschap. Een half uur later maakten de 50 kilometer vaarders zich op voor de tocht naar Deventer. Tja, hoe laat zo’n ervaring zich beschrijven? Een soep van genieten, pijn lijden, saamhorigheid en heel veel peddelen?
Naast de foto’s geeft een individuele beschrijving van onze bevers wellicht de beste indruk.
Erik Vos, peddeler van het eerste uur, zocht na het Yukon avontuur een nieuwe uitdaging waarin hij zich vast kon bijten. Die leek hij gevonden te hebben met zijn plan om de 100 kilometer in een canadees af te leggen. Echter, na wijs beraad besloot hij de lat op een realistischer hoogte te leggen. Een gemiddelde van meer dan 8 km/uur (incl pauze) noodzakelijk om binnen de gestelde limiet van 12 uur te finishen is toch iets te veel van het goede. Hij koos voor de 50 km. In een canadees al een enorme uitdaging op zich.
Bij aanvang was Erik bang eenzaam als laatste te finishen maar in praktijk is dat enorm meegevallen. Hij wist aan te haken bij het vaartempo van enkele kajakkers en wist op die manier zo fris als een hoentje in Deventer te geraken. In het kielzog van zijn enthousiasme raakte ook andere Bevers besmet.
Bestuurslid Corrie van Wiltenburg die tijdens de voorbereidingsperiode zo moedig was geweest om enkele weken voor de rally aan te haken, had zich ingeschreven voor de 50 kilometer.
Met groot gemak heeft zij deze weten uit te varen. Op een introspectief moment wachtende op de 100km vaarders stelde zij vast: “Ik kan volgende jaar net zo goed de 100 kilometer varen, dan hoef ik niet zo lang te wachten”.
Alex Mutsaars, een nog jonge maar zeer ambitieuze Bever, had naar eigen zeggen voor de tiende keer een peddel in zijn hand. Met zijn uitgebreide endurance bagage zag hij zich wel opgewassen tegen de 100 kilometer.
Zijn aankomst na 11 uur is op film vastgelegd. Een uitzonderlijke prestatie zo realiseerden we ons later eens te meer.
Bij een vergelijkende weging van onze peddels doopte hij de zijne tot ‘halter’.
Ikzelf, Fedor van Helden, had vooraf een berekening gemaakt en was bang dat ik 11,5 uur nodig zou hebben om de 100 km. te ronden. Door de stroming is het mij enorm meegevallen.
Ik hoefde maar drie keer kort uit mijn boot om te pauzeren en de ‘zadelpijn’ te trotseren. Het lukte om bij de eerste 10 finishers te eindigen.
Als beloning een medaille en een goedkeurend knikje van de burgermeester van Kampen…..daar doe je het toch allemaal voor.
De organisatie, de sfeer, en de inzet van vrijwilligers hebben enorm bijgedragen aan de totale beleving: TOP!
’s Avonds bij het eten werd getoost op het succes. Bij de meesten van ons maakte het hongergevoel plaats voor een fris verlangen naar een nieuwe uitdaging.
Bij mij bleef het wat achter, de eenzame langdurige trainingssessies nog vers in het geheugen. Van korte duur realiseerde ik me de volgende dag toen ik me erop betrapte het internet af te struinen naar de volgende uitdaging.
Toch maar de Elfstedentocht-non-stop 2015?